бяля́вінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бяля́вінка |
бяля́вінкі |
Р. |
бяля́вінкі |
бяля́вінак |
Д. |
бяля́вінцы |
бяля́вінкам |
В. |
бяля́вінку |
бяля́вінкі |
Т. |
бяля́вінкай бяля́вінкаю |
бяля́вінкамі |
М. |
бяля́вінцы |
бяля́вінках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бяля́віцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
бяля́віцца |
бяля́вяцца |
Прошлы час |
м. |
бяля́віўся |
бяля́віліся |
ж. |
бяля́вілася |
н. |
бяля́вілася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бяля́вячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
бяля́віць
‘рабіць каго-небудзь, што-небудзь бялявым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
бяля́віць |
бяля́вяць |
Прошлы час |
м. |
бяля́віў |
бяля́вілі |
ж. |
бяля́віла |
н. |
бяля́віла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бяля́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
бяля́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бяля́вы |
бяля́вая |
бяля́вае |
бяля́выя |
Р. |
бяля́вага |
бяля́вай бяля́вае |
бяля́вага |
бяля́вых |
Д. |
бяля́ваму |
бяля́вай |
бяля́ваму |
бяля́вым |
В. |
бяля́вы (неадуш.) бяля́вага (адуш.) |
бяля́вую |
бяля́вае |
бяля́выя (неадуш.) бяля́вых (адуш.) |
Т. |
бяля́вым |
бяля́вай бяля́ваю |
бяля́вым |
бяля́вымі |
М. |
бяля́вым |
бяля́вай |
бяля́вым |
бяля́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бяля́вы
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
м. |
- |
Н. |
бяля́вы |
бяля́выя |
Р. |
бяля́вага |
бяля́вых |
Д. |
бяля́ваму |
бяля́вым |
В. |
бяля́вага (адуш.) |
бяля́вых (адуш.) |
Т. |
бяля́вым |
бяля́вымі |
М. |
бяля́вым |
бяля́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бяля́еўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бяля́еўка |
Р. |
Бяля́еўкі |
Д. |
Бяля́еўцы |
В. |
Бяля́еўку |
Т. |
Бяля́еўкай Бяля́еўкаю |
М. |
Бяля́еўцы |
бяля́к
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бяля́к |
белякі́ |
Р. |
беляка́ |
беляко́ў |
Д. |
беляку́ |
беляка́м |
В. |
беляка́ |
беляко́ў |
Т. |
беляко́м |
беляка́мі |
М. |
беляку́ |
беляка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.