Verbum

force

[fɔrs]

1.

n.

1) сі́ла f.

by force — сіламо́ц, сілко́м, сі́лаю, гва́лтам

2) гвалт -у, прыму́с -у m.

3) сі́ла f., дзе́яньне n. (зако́ну)

to come into force — увайсьці́ ў сі́лу; стаць зако́нным, дзе́йным

to remain in force — застава́цца ў сі́ле, дзе́яць

4) Phys. сі́ла f.

the force of gravitation — сі́ла прыцягне́ньня

2.

v.t.

1) змуша́ць, прымуша́ць, прынука́ць, прысіля́ць, няво́ліць

2) забіра́ць сі́лаю

3) навя́зваць сі́лаю

4) узло́мваць (замо́к, дзьве́ры)

5) шту́чна прысьпе́шваць рост расьлі́наў

6) выціска́ць (усьме́шку, сьлязу́)

7) гва́лціць, гвалтава́ць (жанчы́ну)

by force of — пры дапамо́зе чаго́, праз што

by force of arms — сі́лай збро́і

by force of habit — у вы́ніку звы́чкі, праз звы́чку

forces — вае́нныя сі́лы (а́рмія, авія́цыя і флёт)

•

- in force

forced

[fɔrst]

adj.

1) прымусо́вы (пра́ца)

2) зму́шаны (усьме́шка); ненатура́льны (сьмех)

forcedly

[ˈfɔrsɪdli]

adv.

прымусо́ва

forceful

[ˈfɔrsfəl]

adj.

1) по́ўны сі́лы; мо́цны, магу́тны

2) дзе́йны, эфэкты́ўны, мо́цны, які́ ў сі́ле (пра зако́н); які́ ро́біць ура́жаньне, уража́льны

forcemeat

[ˈfɔrsmi:t]

n.

фарш -у m. (мясны́ ці ры́бны)

forceps

[ˈfɔrsəps]

n., pl. -ceps.

шчыпцы́ pl. only (хірургі́чныя, дантысты́чныя)

forcible

[ˈfɔrsəbəl]

adj.

1) гвалто́ўны

a forcible entrance into a house — гвалто́ўнае ўварва́ньне ў дом

2) перакана́ўчы, перакана́льны; ва́жкі; мо́цны (сло́вы, стыль)

forcibly

[ˈfɔrsəbli]

adv.

1) гвалто́ўна, гва́лтам

2) перакана́ўча, ва́жка, мо́цна

ford

[fɔrd]

1.

n.

брод -у m.

2.

v.t.

пераяжджа́ць, перахо́дзіць убро́д

fordable

[ˈfɔrdəbəl]

adj.

які́ можна перайсьці́ або́ перае́хаць убро́д