indignation
абурэ́ньне
indignation
абурэ́ньне
indignity
прыніжэ́ньне го́днасьці; абра́за, зьнява́га
indirect
1) няпро́сты, абхо́дны, вако́льны
2) пабо́чны
3) ухі́лісты, уні́клівы (адка́з)
4) несумле́нны, круце́льскі
5) уско́сны
indiscernible
нераспазнава́льны, няба́чны
indiscreet
нясьці́плы, няскро́мны, нетакто́ўны, неразва́жны
indiscretion
1) нетакто́ўнасьць, нясьці́пласьць; неразва́жнасьць
2) неразва́жлівы ўчы́нак
indiscriminate
1) бязла́дны, зьмяша́ны
2) неперабо́рлівы, непатрабава́льны
indispensable
1) неабхо́дны
2) абавязко́вы
indispose
1) рабі́ць няздо́льным, адбіра́ць у каго́ ахво́ту да чаго́
2) рабі́ць нездаро́вым
3) рабі́ць непрыда́тным
indisposed
1) нездаро́вы
2) неахво́чы; нясхі́льны