expropriate
1) адчужа́ць, адбіра́ць, канфіскава́ць (маёмасьць)
2) экспрапрыява́ць
expropriate
1) адчужа́ць, адбіра́ць, канфіскава́ць (маёмасьць)
2) экспрапрыява́ць
expropriation
1) адчужэ́ньне
2) канфіска́цыя
expulsion
1) вы́пуск, выпуска́ньне (паве́тра зь лёгкіх)
2) выгна́ньне, выключэ́ньне
expurgate
выкрэ́сьліваць, выкіда́ць непажада́ныя ме́сцы (у кні́зе); вычышча́ць
exquisite
1) цудо́ўны, захапля́льны
2) во́стры, мо́цны
3) ве́льмі до́бры; надзвыча́йны, даскана́лы (пра густ, мане́ры)
extemporize
v.
1) імправізава́ць (верш, му́зыку, та́нец)
2) рабі́ць на ху́ткую руку́
extend
1) праця́гваць, падава́ць (руку́)
2) падаўжа́ць (адпачы́нак)
3) павялі́чваць; пашыра́ць (уплы́ў, дзе́йнасьць); разбудо́ўваць (дом)
4) дава́ць
1) распасьціра́цца; цягну́цца
2) бо́льшаць, павялі́чвацца
3) сяга́ць
extended
1) вялі́кі; прасто́рны; шыро́кі
2) даўгі́, до́ўгі, праця́глы (візы́т), падо́ўжаны
3) рассу́нуты, падо́ўжаны, пашы́раны (стол)
extensible
1) які́ мо́жна вы́сунуць, вы́цягнуць (
2) які́ мо́жна рассу́нуць, зрабі́ць даўжэ́йшым або́ шырэ́йшым, расьцяжны́
extension
1) працягне́ньне
2) прыбудо́ва
3) адтэрмінава́ньне
•
- extension courses