Verbum

authoritarian

adj.

аўтарыта́рны, недэмакраты́чны

authoritative

adj.

1) аўтарытэ́тны, уплыво́вы

2) ула́дны

in authoritative tone — ула́дным то́нам

3) вераго́дны, ва́рты даве́ру

authoritative source — ва́ртая даве́ру крыні́ца

authority

n., pl. -ties

1) аўтарытэ́т -у m.

2) ула́да, моц f.; упра́ва f.

3) уплы́ў -ву m., зна́чаньне, значэ́ньне n.

4) аўтарытэ́тная крыні́ца інфарма́цыі

5) знаве́ц, зна́ўца m., экспэ́рт -а m.

6) пра́ва, паўнамо́цтва n.

authority to sign — пра́ва по́дпісу

to have authority — мець паўнамо́цтва

•

- the authorities

authorization

n.

1) упаўнава́жаньне n., афіцы́йны дазво́л, пра́ва n

2) зацьве́рджаньне n.; са́нкцыя f.

authorize

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́

authorship

n.

а́ўтарства n.

auto

n.

а́ўта n., аўтамабі́ль -я m.

auto da fé

n.

аўтадафэ́, indecl

autobiographer

n.

аўтабіёграф -а m.

autobiographical

adj.

аўтабіяграфі́чны