Verbum

Wroclaw

[ˈvrɔ:tslɑ:f]

г. Уро́цлаў

wrong

[rɔŋ]

1.

adj.

1) няпра́вільны, памылко́вы

2) неадпаве́дны

at the wrong time — у неадпаве́дны час

3) не ў пара́дку, няспра́ўны

Something is wrong with the car — З а́ўтам не́шта не ў пара́дку

4) ле́вы, адваро́тны (бок)

wrong side — ле́вы, адваро́тны бок, спод, пады́спад

2.

adv.

няпра́вільна, памылко́ва

3.

n.

1) няпра́вільнасьць, памылко́васьць f., зло n.

Two wrongs do not make a right — Злом не папра́віш зла

2) несправядлі́васьць, кры́ўда f.

4.

v.t.

1) кры́ўдзіць

He forgave those who had wronged him — Ён праба́чыў тым, хто яго́ кры́ўдзіў

2) несправядлі́ва ганьбава́ць

•

- be in the wrong

- go wrong

wrongdoer

[ˈrɔŋ,du:ər]

n.

крыўдзі́цель -я m.; правапаруша́льнік -а m.

wrongdoing

[ˈrɔŋ,du:ɪŋ]

n.

1) парушэ́ньне n. (зако́ну, пара́дку); дрэ́нны ўчы́нак

2) кры́ўджаньне n.

wrongful

[ˈrɔŋfəl]

adj.

1) несправядлі́вы; кры́ўдны

2) неззако́нны

wrong-headed, wrongheaded

[,rɔŋˈhedɪd]

adj.

упа́рты (у сваі́х памы́лках), тупало́бы

wrote

[roʊt]

v., p.t. of write

wroth

[rɔӨ]

adj.

разгне́ваны

wrought

[rɔt]

1.

v., p.t., p.p. of work

2.

adj.

1) зро́блены

2) ко́ваны, кава́ны

wrought iron

кава́нае жале́за