abbey
[ˈæbi]
v.t.
аба́цтва n., манасты́р -а́ m.
abbot
[ˈæbət]
n.
аба́т -а, ігу́мен -а m., кіраўні́к манастыра́
abbreviation
[ə,bri:viˈeɪʃən]
n.
скарачэ́ньне n. (сло́ва); скаро́т -у m.
A.B.C. book
леманта́р, буква́р -а́ m.
ABCs
[,eibi:ˈsi:z]
n. pl.
1) абэцэ́да f., альфабэ́т -у m.
2) пачатко́выя ве́ды; асно́вы pl.
to master the ABC’s of swimming — апанава́ць асно́вы пла́ваньня
abdicate
[ˈæbdɪkeɪt]
v.
1) абдыкава́ць; адмаўля́цца
The king abdicated his throne — Каро́ль адмо́віўся ад тро́ну
2) адыхо́дзіць
Those who abdicate life socially, will soon abdicate from life itself — Ты́я, што адыхо́дзяць ад грама́дзкага жыцьця́, ху́тка ады́йдуць ад само́га жыцьця́
abdication
[,æbdɪˈkeɪʃən]
n.
абдыка́цыя f.; адмаўле́ньне ад паса́ды
abdomen
[ˈæbdəmən]
n.
1) Anat., Zool. чэ́рава, бру́ха n.; жыво́т -ата́ m.
2) брушна́я по́ласьць f.
3) бру́шка (у чле́ністано́гіх) n.
abdominal
[æbˈdɑ:mɪnəl]
adj.
брушны́
the abdominal muscles — брушны́я му́скулы