Verbum

glib

adj.

гаварлі́вы, гаваркі́, гла́дкі на язы́к

glib excuses — гла́дкія адгаво́ры

glide

v.i.

1) ру́хацца лёгка й пла́ўна; сьлі́згаць, ко́ўзацца; сьлі́згаць, плыць (па вадзе́)

2) міна́ць паво́лі або́ няўзна́к

The years glided past — гады́ міна́лі няўзна́к

3) плянірава́ць, пла́ўна зьніжа́цца

n.

1) пла́ўны, лёгкі рух

2) плянірава́ньне n., пла́ўнае зьніжэ́ньне самалёта

•

- glide into

glide into

пла́ўна, паступо́ва перахо́дзіць з аднаго́ ста́ну ў і́ншы

glider

n.

плянёр -а m.

glimmer

n.

1) мігце́ньне n., слабо́е мігатлівае сьвятло́

2) няя́снае ўяўле́ньне, ду́мка

3) слабы́ про́бліск (надзе́і)

v.i.

1) мігце́цца; міга́ць

2) мільгану́ць (пра ду́мку, надзе́ю)

•

- go glimmering

glimpse

n.

1) мімалётнае ба́чаньне

to catch a glimpse of — паба́чыць мімахо́дзь

at a glimpse — на пе́ршы по́гляд

2) про́бліск -у m. (ра́дасьці)

v.t.

паба́чыць бе́гла, паба́чыць мімахо́дзь

v.i.

1) бе́гла зірну́ць, зазірну́ць (у кні́гу)

2) сла́ба сьвяці́ць, мігце́цца

glint

v.i.

1) сьвяці́цца (пра со́нца); блі́снуць; зіхаце́ць; ясьне́ць

2) ху́тка прано́сіцца, ху́тка ру́хацца

n.

1) блеск, бляск -у m.; бліск -у m. (у вача́х)

2) я́снасьць f.

glisten

v.i.

блішчэ́ць; зьзяць; прамяне́ць; іскры́цца

n.

зы́ркі, я́ркі блеск, зьзя́ньне n.

glitter

v.i.

1) пераліва́цца, ясьне́ць, зьзяць; іскры́цца

2) блішчэ́ць

n.

1) зы́ркае, асьляпля́льнае сьвятло́, зьзя́ньне n.

2) бляск, шык -у m., раско́ша f.

glittering

adj.

бліску́чы, блішча́сты; зіхатлі́вы, зіхо́ткі, асьляпля́льны

n.

зьзя́ньне n.