percolate
v.
1) ка́паць, сьцяка́ць
2) прасо́чвацца; прахо́дзіць праз што, фільтрава́ць (-ца)
3) вары́ць ка́ву ў ка́ўніку зь сі́ткам
percolate
v.
1) ка́паць, сьцяка́ць
2) прасо́чвацца; прахо́дзіць праз што, фільтрава́ць (-ца)
3) вары́ць ка́ву ў ка́ўніку зь сі́ткам
percolator
ка́ўнік зь сі́ткам, пэркаля́тар -а
percussion
1) мо́цнае сутыкне́ньне
2) страсе́ньне
3)
4)
perdition
1) Theol. асуджэ́ньне (душы́) на ве́чную загу́бу
2) пе́кла
3) по́ўная загу́ба, пагі́бель
peregrinate
v.
падаро́жнічаць; вандрава́ць; аб’е́хаць, абыйсьці́ (мясцо́васьць)
peregrination
вандро́ўка
peregrinator
вандро́ўнік -а
peregrine
вялі́кі со́кал
2.1) заме́жны, неутэ́йшы; чужы́
2) які́ падаро́жнічае па чужы́х краёх; вандро́ўны
peremptory
1) зага́дны; станаўкі́ (пра асо́бу, тон)
2) катэгары́чны, неаспрэ́чны (патрабава́ньне)
3) канчатко́вы; абсалю́тны; рашу́чы (пра адмо́ву)
perennial
1) які́ ця́гнецца, трыва́е ўве́сь год; які́ не перасыха́е ўле́тку (пра струме́нь)
2) ве́чны; неўвяда́льны (пра красу́)
3)
шматгадо́вая расьлі́на