Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
aeikort-

irritable

[ˈɪrətəbəl]

adj.

раздражня́льны; ура́зьлівы, узбуджа́льны

irritant

[ˈɪrətənt]

1.

n.

раздражня́льны сро́дак, раздражня́льнік -у m.

2.

adj.

дражлі́вы; раздражня́льны

irritate

[ˈɪrɪteɪt]

v.t.

1) раздражня́ць, дакуча́ць; злава́ць

2) выкліка́ць раздражне́ньне або́ запале́ньне

irritated

[ˈɪrɪteɪtəd]

adj.

узбу́джаны, раздражнёны (чалаве́к, ску́ра)

irritating

[ˈɪrɪteɪtɪŋ]

adj.

дражлі́вы

irritation

[,ɪrɪˈteɪʃən]

n.

1) раздра́жненьне, знэрвава́ньне n.; злосьць f.

2) раздра́жненьне n. (ску́ры)

irritative

[ˈɪrɪtətɪv]

adj.

1) даку́члівы; дражлі́вы

2) Med. спалу́чаны з або́ вы́кліканы раздра́жненьнем

an irritative fever — гара́чка вы́кліканая раздра́жненьнем або́ спалу́чаная з раздра́жненьнем

irruption

[ɪˈrʌpʃən]

n.

уварва́ньне n.; нае́зд, набе́г, напа́д -у m.