Verbum

circumcision

n.

абраза́ньне n.

circumference

n.

акру́жнасьць f.

circumflex

n.

цыркумфле́кс -у m. (дыякрыты́чны знак)

circumlocution

n.

шматсло́ўе, мнагасло́ўе n.

circumnavigate

v.t.

плысьці́ наво́кал

to circumnavigate the earth — плысьці́ вако́л зямлі́

circumscribe

v.t.

1) апі́сваць; абво́дзіць лі́ніяй

2) абкружа́ць

3) абмяжо́ўваць, вызнача́ць ме́жы

circumspect

adj.

аба́члівы, асьцяро́жны

circumstance

n.

1) акалі́чнасьць f., вы́падак -ку m.; абста́віны pl.

under no circumstances — ні ў я́кім вы́падку

under the circumstances — у да́дзеных абста́вінах

2) падрабя́знасьць, дэта́ль f.

3) цырымо́нія f.

with pomp and circumstance — зь вялі́кім шы́кам

4) матэрыя́льнае стано́вішча

in easy circumstances — у до́брым матэрыя́льным стано́вішчы

circumstantial

adj.

1) зале́жны ад абста́вінаў

2) выпадко́вы, уско́сны

circumstantial evidence — уско́сныя до́казы

3) падрабя́зны

circumvent

v.

1) абыхо́дзіць, абміна́ць

to circumvent the town — абміну́ць го́рад

2) перахітры́ць; ашука́ць