Verbum

attract

v.t.

1) прыця́гваць, прыцяга́ць

A magnet attracts iron — Магні́т прыця́гвае жале́за

2) прыця́гваць да сябе́, на́дзіць, палані́ць; захапля́ць

to attract away (from) — адця́гваць, адцягну́ць ад каго́-чаго́

v.i.

прыцяга́ць, быць прыва́бным

attraction

n.

1) прыця́гваньне, прыцягне́ньне n.

2) ця́га, пана́днасьць, прыва́бнасьць f.

Wealth had no attraction for him — Бага́цьце ня ме́ла нія́кай прыва́бнасьці для яго́

3) эфэ́ктны ну́мар прагра́мы; атракцыя f.

attractive

adj.

пана́дны, прыва́бны, прые́мны (з вы́гляду)

attribute

v.t.

надава́ць, прыпі́сваць

n.

1) азна́ка, прыкме́та, уласьці́васьць f., характэ́рная ры́са; атрыбу́т -у m.; сы́мбаль -ю m.

2) Gram. азначэ́ньне n.

attribution

n.

1) прыпіса́ньне, прыдава́ньне, надава́ньне n.

2) прыпі́сваная рэч або́ я́касьць, прыкме́та f., атрыбу́т -у m.

attributive

adj.

1) Gram. азнача́льны

2) які́ азнача́е я́касьць або́ прыкме́ту

n.

азнача́льнае сло́ва, азначэ́ньне

attrited

adj.

сьце́рты, зно́шаны

attrition

n.

1) сьціра́ньне, зно́шваньне

2) Figur. зьнямо́жаньне, зьнясі́леньне n.

a war of attrition — вайна́, разьлі́чаная на зьнясі́леньне супраці́ўніка

3) Figur. вычарпа́ньне n.

reducing staff by attrition — зьмяншэ́ньне ка́драў празь непапаўне́ньне

attune

v.t.

настро́йваць, ла́дзіць, прыво́дзіць у сугу́чнасьць

v.i.

прыстасо́ўвацца

Ears attune to the noise of a big city — Ву́шы прыстасо́ўваюцца да шу́му вялікага го́раду