assignation
1) прызначэ́ньне
2) патае́мнае спатка́ньне, дамо́ўленьне на спатка́ньне
assignation
1) прызначэ́ньне
2) патае́мнае спатка́ньне, дамо́ўленьне на спатка́ньне
assignee
1) зако́нны спадкае́мца, перае́мнік право́ў
2) упаўнава́жаны
assignment
1) вы́значанае зада́ньне; мі́сія
2) прызначэ́ньне
3)
а) зако́нная перада́ча маёмасьці
б) дакумэ́нт, на падста́ве яко́га ро́біцца перада́ча
assimilate
1) асымілява́ць, упадабня́ць
2) засво́йваць
3)
асымілява́цца, упадабня́цца
assimilation
1) асымілява́ньне
2) засвае́ньне
3)
4)
assimilative
1) асыміляты́ўны
2) засвая́льны; асыміляцы́йны
assist
дапамага́ць, падтрымо́ўваць, супрацо́ўнічаць
2.бра́ць удзе́л у чым, (at) прысу́тнічаць
дапамо́га, падтры́мка
assistance
дапамо́га, падтры́мка
assistant
памо́чнік -а
дапамо́жны; які́ дапамага́е
associate
1) асацыява́ць, спалуча́ць, злуча́ць (у ду́мках)
2) далуча́цца да су́палкі ці фі́рмы
3) злуча́ць ра́зам; задзіно́чваць, аб’ядно́ўваць, гуртава́ць
2.1) сябрава́ць, ве́сьці знаёмства з кім
2) гуртава́цца, задзіно́чвацца
3.аб’ядна́ны; зьвяза́ны
4.1) ся́бра -ы
2) супо́льнік -а
•
- an associate member
- associate editor