Verbum

ascend

v.i.

1) падніма́цца, узьніма́цца, уздыма́цца; узыхо́дзіць (пра со́нца)

The airplane ascended higher and higher — Самалёт узьніма́ўся вышэ́й і вышэ́й

The sun ascended slowly — Со́нца паво́лі ўзыхо́дзіла

2) Mus. павыша́цца (пра тон)

v.t.

1) узла́зіць, узьніма́цца, уздыма́цца (на гару́)

to ascend Mount Everest — узьня́цца на гару́ Э́вэрэст

2) узыхо́дзіць (на паса́д)

3) ісьці́ ўверх (па рацэ́)

ascendancy

n.

перава́га f.; даміну́ючая пазы́цыя; панава́ньне n.

ascendant, ascendent

adj.

1) які́ даміну́е, пану́е

ascendant position in world politics — даміну́ючае стано́вішча ў сусьве́тнай палі́тыцы

2) узыхо́дны, які́ ўзыхо́дзіць (пра зо́рку, со́нца)

n.

1) перава́га f.; даміну́ючая пазы́цыя

to be in the ascendant — мець перава́гу; узыхо́дзіць

2) пра́шчур -а m.

ascension

n.

1) узыхо́джаньне, уздыма́ньне n.; узьня́цьце n.

2) усхо́д -у m. (нябе́снага це́ла)

Ascension Day

Relig. Узьнясе́ньне Гаспо́дняе, Ушэ́сьце n.

Ascension Island

во́страў Узьнясе́ньня

ascensive

adj.

1) узыхо́дны (у гару́)

2) Gram. павеліча́льны; узмацня́льны (напр. су́фікс)

ascent

n.

1) узьбіра́ньне (на гару́)

2) узыхо́джаньне, узьніма́ньне, падня́цьце n., узьлёт -у m.

the ascent of the airplane — узьлёт самалёта

3) стро́мкасьць f., градые́нт -а m.

an ascent of ten degrees — стро́мкасьць на 10 гра́дусаў

ascertain

v.t.

канстатава́ць; выясьня́ць; устанаўля́ць; сьцьвярджа́ць, пацьвярджа́ць; упэ́ўнівацца

to ascertain the situation — вы́ясьніць абста́віны

ascertainment

n.

сьцьве́рджаньне, устанаўле́ньне, выясьне́ньне n.