Verbum

afford

v.t.

1) магчы́, мець магчы́масьць, дазваля́ць сабе́

We can’t afford a new car — У нас няма́ гро́шай на но́вае а́ўта

A busy man can’t afford a delay — Заня́ты чалаве́к ня мо́жа чака́ць

2) дава́ць, забясьпе́чваць, прыно́сіць, радзі́ць

Our garden affords a good supply of fresh vegetables — Наш гаро́д дае́ до́брыя збо́ры сьве́жае гаро́дніны

Reading affords pleasure — чыта́ньне дае́ прые́мнасьць

afforest

v.t.

садзі́ць лес; заса́джваць ле́сам

afforestation

n.

1) паса́дка ле́су, аблясе́ньне n.

2) пло́шча, заса́джаная ле́сам

affray

n.

сва́рка, бо́йка f., парушэ́ньне публі́чнага пара́дку

affreightment

n.

фрахтава́ньне n.

affricate

n., Gram.

афрыка́та f.

adj.

афрыкаты́ўны, шчы́лінны

affront

n.

абра́за f., зьнява́га f., афро́нт -у m.

v.t.

1) публі́чна абража́ць, зьневажа́ць

2) глядзе́ць у тва́р (небясьпе́цы, сьме́рці)

affusion

n.

абліва́ньне n. (вадо́й)