Verbum

primitive

adj.

1) першабы́тны

Primitive people often lived in caves — Першабы́тныя лю́дзі ча́ста жылі́ ў пячо́рах

2) пе́ршы

primitive Christians — пе́ршыя хрысьція́не

3) ве́льмі про́сты, несклада́ны, як у першабы́тных людзе́й; прыміты́ўны

a primitive way of making fire — прыміты́ўны спо́саб выкраса́ньня агню́

4) старамо́дны

a primitive buggy — старамо́дны вазо́к

primordial

adj.

1) першапачатко́вы, спрадве́чны

2) элемэнта́рны, пачатко́вы

primordial laws — элемэнта́рныя зако́ны

primordially

adv.

спрадве́ку, спрадве́чна

primrose

n., Bot.

1) першацьве́т -у m

2) сьветла-жо́ўты ко́лер

prince

n.

прынц -а, князь -я m.

princedom

n.

кня́ства n. (тэрыто́рыя); князёўства -а n. (стано́вішча, ранг або́ ты́тул)

princeling

n.

кня́жыч -а m.; княжа́тка n.; князёк-зька́ m.

princely

adj.

1) кня́жацкі, кня́жы

2) як у кня́зя, бага́ты, раско́шны

princess

n.

1) князёўна f.

2) княгі́ня f.

3) прынцэ́са f.

principal

adj.

найважне́йшы, гало́ўны

n.

1) нача́льнік -а m.

2) зага́дчык -а m. (пачатко́вае шко́лы), дырэ́ктар -а m. (сярэ́дняе шко́лы)

3) укла́дзеная су́ма, на яку́ю налі́чваюцца працэ́нты