Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 
il-

illuminator

[ɪˈlu:mɪneɪtər]

n.

1) асьвятля́льнік -а m. (асо́ба); рэфле́ктар -а m., сьвяці́льня f.

2) маста́к -ілюстра́тар

illumine

[ɪˈlu:mən]

1.

v.t.

1) асьвятля́ць

2) прасьвятля́ць, дава́ць асьве́ту; натхня́ць

2.

v.i.

ясьне́ць; разгара́цца

illusion

[ɪˈlu:ʒən]

n.

1) ілю́зія f.

2) памылко́вае ўяўле́ньне

3) міра́ж -у́ m.; ма́ра f.

4) цюль (на вэ́люмы)

illusive

[ɪˈlu:sɪv]

adj.

несапра́ўдны, падма́нлівы; уя́ўны, ілюзо́рны

illusory

[ɪˈlu:səri]

гл. illusive

illustrate

[ˈɪləstreɪt]

v.t.

1) ілюстрава́ць, тлума́чыць што наво́чным пры́кладам

2) ілюстрава́ць (малю́нкамі)

illustrated

[ˈɪləstreɪtəd]

adj.

ілюстрава́ны

illustration

[,ɪləˈstreɪʃən]

n.

ілюстра́цыя f.

illustrative

[ɪˈlʌstrətɪv]

adj.

ілюстрацы́йны, тлумача́льны (матэрыя́л, малю́нкі)

illustrator

[ˈɪləstreɪtər]

n.

ілюстра́тар -а m.