glass
[glæs]
1.
n.
1) шкло n.
2) шкля́нка, ча́рка f.
3) лю́стра n.
4) шкляны́я рэ́чы або́ по́суд
5) шы́ба, шы́біна f.
2.
v.t.
1) шкліць (во́кны); трыма́ць што пад шклом або́ ў цяплі́цы
2) адбіва́ць (як у лю́стры)
3) наво́дзіць люстра́ны гля́нец, глянцава́ць
3.
adj.
1) шкляны́ (по́суд)
2) зашклёны
a glass door — зашклёныя дзьве́ры
glasses — акуля́ры pl. only.
glass blowing
гу́тніцтва n. (выдзіма́ньне шкла)
glass paper
шкляна́я папе́ра, нажда́к -у́ m.
glasshouse
[ˈglæshaʊs]
n.
1) парні́к -а́ m., цяплі́ца, аранжэрэ́я f.
2) гу́та f., шкляны́ заво́д
glasslike
[ˈglæslaɪk]
adj.
шкляні́сты; я́сны, празры́сты (як шкло)