Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz-. ë
bcdgknrstx

autochthon

[ɔˈtɑ:kӨən]

n., pl. -thons, -thones

1) аўтахто́н -а m.; тубы́лец -ьца m., тубы́лка f.; карэ́нны спрадве́чны жыха́р

2) мясцо́вая арыгіна́льная жывёліна ці расьлі́на

autochthonic

[,ɔtəkˈӨɑ:nɪk]

adj.

гл. autochthonous

autochthonism

[ɔˈtɑ:kӨə,nɪzəm]

n.

аўтахто́ннае пахо́джаньне; першапача́тныя ўмо́вы, аўтахтані́зм -у m.

autochthonous

[ɔˈtɑ:kӨənəs]

adj.

аўтахто́нны; мясцо́вы, першапача́тны, карэ́нны

autoclave

[ˈɔtoʊkleɪv]

1.

n.

аўтакля́ў -ва m.

2.

v.

стэрылізава́ць або́ вары́ць у аўтакля́ве

autocracy

[ɔˈtɑ:krəsi]

n., pl. -cies

1) самаўла́дзтва n., аўтакра́тыя f., абсалю́тная ўла́да

2) аўтакраты́чная краі́на

autocrat

[ˈɔtəkræt]

n.

1) самадзе́ржац -ца m., самаўла́днік -а, аўтакра́т -а, мана́рх -а m.

2) дэспаты́чны чалаве́к

autocratic

[,ɔtəˈkrætɪk]

adj.

самаўла́дны, самадзяржа́ўны, дэспаты́чны

autogamy

[ɔˈtɑ:gəmɪ]

n. Bot.

самаапыле́ньне -я n.

autograph

[ˈɔtəgræf]

1.

n.

по́дпіс -у m., аўто́граф -у m.

2.

v.t.

1) падпі́сваць

autographed book — кні́га з аўто́графам

2) уласнару́чна піса́ць