Verbum

authentically

adv.

1) вераго́дна, праўдзі́ва

2) арыгіна́льна; аўтэнты́чна

authenticate

v.t.

1) заве́рваць

2) пака́зваць сапра́ўднасьць, аўтэнты́чнасьць

authenticity

n.

1) вераго́днасьць, пэ́ўнасьць f.

2) аўтэнты́чнасьць; сапра́ўднасьць f.

author

n.

1) а́ўтар -а m., пісьме́ньнік -а m.

Have you read this author? — Ці вы чыта́лі гэ́тага а́ўтара?

2) тво́рца -ы m. & f., ініцыя́тар -а m.

authoritarian

adj.

аўтарыта́рны, недэмакраты́чны

authoritative

adj.

1) аўтарытэ́тны, уплыво́вы

2) ула́дны

in authoritative tone — ула́дным то́нам

3) вераго́дны, ва́рты даве́ру

authoritative source — ва́ртая даве́ру крыні́ца

authority

n., pl. -ties

1) аўтарытэ́т -у m.

2) ула́да, моц f.; упра́ва f.

3) уплы́ў -ву m., зна́чаньне, значэ́ньне n.

4) аўтарытэ́тная крыні́ца інфарма́цыі

5) знаве́ц, зна́ўца m., экспэ́рт -а m.

6) пра́ва, паўнамо́цтва n.

authority to sign — пра́ва по́дпісу

to have authority — мець паўнамо́цтва

•

- the authorities

authorization

n.

1) упаўнава́жаньне n., афіцы́йны дазво́л, пра́ва n

2) зацьве́рджаньне n.; са́нкцыя f.

authorize

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́

authorship

n.

а́ўтарства n.