Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 

imperishable

[ɪmˈperɪʃəbəl]

adj.

1) ве́чны, непару́шны; незруйнава́льны

2) які́ ня псуе́цца

impersonal

[ɪmˈpɜ:rsənəl]

adj. Gram.

безасабо́вы; аб’екты́ўны, безінтэрэсо́ўны

an impersonal verb, sentence — безасабо́вы дзеясло́ў, сказ

impersonally

[ɪmˈpɜ:rsənəli]

adv.

безасабо́ва

impersonate

[ɪmˈpɜ:rsəneɪt]

v.t.

1) увасабля́ць

2) ады́грываць ро́лю

3) выдава́ць сябе́ за каго́ і́ншага; імітава́ць

impersonation

[ɪm,pɜ:rsənˈeɪʃən]

n.

1) іміта́цыя f., падрабля́ньне пад каго́-н.

2) увасабле́ньне n., пэрсаніфіка́цыя f.; тып -у m.

impertinence

[ɪmˈpɜ:rtənəns]

n.

1) наха́бнасьць f.; наха́бства n., бесцырымо́ннасьць f.

2) наха́бны ўчы́нак, наха́бныя сло́вы

3) недарэ́чнасьць, непаша́на f.

impertinent

[ɪmˈpɜ:rtənənt]

adj.

1) грубія́нскі, непачці́вы, наха́бна-задзі́рлівы; наха́бны

2) недарэ́чны, няслу́шны

imperturbability

[,ɪmpər,tɜ:rbəˈbɪləti]

n.

спако́йнасьць, абыя́кавасьць, непару́шнасьць f.

imperturbable

[,ɪmpərˈtɜ:rbəbəl]

adj.

1) непару́шны (пра спако́й)

2) спако́йны

impervious

[ɪmˈpɜ:rviəs]

adj.

1) непраніка́льны, непрапушча́льны (пра матэрыя́л)

2) абыя́кавы, глухі́ (да до́вадаў ці пара́ды)