Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
acdehilnoruy.

geniality

[,dʒi:niˈæləti]

n.

1) весяло́сьць, тава́рыскасьць, сардэ́чнасьць, прыя́знасьць, ве́тласьць f.

2) лаго́днасьць f. (клі́мату)

genie

[ˈdʒi:ni]

n.

дух, джын -а m. (до́бры або́ злы́ дух у ара́бскай і пэрсы́дзкай міталёгіі)

genii

[ˈdʒi:niaɪ]

n., pl. of genius

джы́ны, до́брыя або́ злыя ду́хі

genital

[ˈdʒenɪtəl]

adj.

дзетаро́дны, палавы́

genitals

[ˈdʒenɪtəlz]

n., pl.

палавы́я о́рганы, геніта́ліі

genitive

[ˈdʒenətɪv]

n.

ро́дны склон

genius

[ˈdʒi:niəs]

n., pl. geniuses

1) ге́ній -я m., генія́льнасьць f.

a man of genius — генія́льны чалаве́к

2) генія́льны чалаве́к, ге́ній -я m.

3) вялі́кая здо́льнасьць, таленаві́тасьць, генія́льнасьць f.

to have a genius for acting — мець здо́льнасьць да акто́рства

4) асаблі́вы хара́ктар або́ дух (асо́бы, на́цыі, ча́су, мо́вы)

5) до́бры (злы)

6) (pl. genii) дух -а m., до́бры дух або́ злы́, які́я ўплыва́юць на жыцьцё чалаве́ка

Genoa

[ˈʤenoʊə]

г. Ге́нуя

genocide

[ˈdʒenəsaɪd]

n.

генацы́д -у m., нарадагу́бства n.

genteel

[dʒenˈti:l]

adj.

1) які́ нале́жыць да вышэ́йшага грама́дзтва; сьве́цкі, шляхо́цкі, informal па́нскі

2) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны; мо́дны; элега́нтны