Verbum

assiduous

adj.

1) стара́нны, шчы́ры ў пра́цы

2) ру́плівы; ува́жны

assign

v.t.

1) назнача́ць, прызнача́ць

The judge assigned a day for the trial — Судзьдзя́ прызна́чыў дзень суду́

2) дава́ць, задава́ць

to assign homework — зада́ць ха́тнюю пра́цу

3) устанаўля́ць, выяўля́ць

No cause could be assigned to the fire — Не маглі́ вы́явіць прычы́ны пажа́ру

4) перадава́ць (маёмасьць, правы́)

assignation

n.

1) прызначэ́ньне n.

2) патае́мнае спатка́ньне, дамо́ўленьне на спатка́ньне

assignee

n.

1) зако́нны спадкае́мца, перае́мнік право́ў

2) упаўнава́жаны

assignment

n.

1) вы́значанае зада́ньне; мі́сія f., даручэ́ньне n.

assignment in arithmetic — зада́ньне з арытмэ́тыкі

2) прызначэ́ньне n., наміна́цыя f.

3)

а) зако́нная перада́ча маёмасьці

б) дакумэ́нт, на падста́ве яко́га ро́біцца перада́ча

assimilate

v.t.

1) асымілява́ць, упадабня́ць

to assimilate immigrants — асымілява́ць імігра́нтаў

2) засво́йваць

You read so much that you do not assimilate it all — Ты чыта́еш так шмат, што ўсяго́ не засво́йваеш

3) Biol. засво́йваць

v.i.

асымілява́цца, упадабня́цца

assimilation

n.

1) асымілява́ньне n., асыміля́цыя f.

2) засвае́ньне n.; паглына́ньне n.

3) Gram. прыпадабне́ньне n., асыміля́цыя f. (гу́каў)

4) Biol. засвае́ньне n.

assimilative

adj.

1) асыміляты́ўны

2) засвая́льны; асыміляцы́йны

assist

v.t.

дапамага́ць, падтрымо́ўваць, супрацо́ўнічаць

v.i. (in)

бра́ць удзе́л у чым, (at) прысу́тнічаць

He assisted at a meeting — Ён бра́ў удзе́л у збо́рцы

n.

дапамо́га, падтры́мка f.

assistance

n.

дапамо́га, падтры́мка f.

Can I be of assistance? — Ці магу́ я дапамагчы́?