whip
[hwɪp]
1.
v., whipped or whipt, whipping
2.
v.t.
1) удара́ць; біць; лупцава́ць; сьцёбаць, паганя́ць
to whip a horse on — паганя́ць каня́ пу́гай
2)
а) зрыва́ць, зьдзіра́ць зь сябе́
He whipped off his coat — Ён сарва́ў зь сябе́ плашч
б) схапі́ць, накі́нуць на сябе́
She whipped on her robe — Яна́ накі́нула на сябе́ капо́ту
3) узбуджа́ць, уздыма́ць, падахво́чваць
to whip up some enthusiasm — уздыма́ць энтузія́зм
4) зьбіва́ць (я́йка, сьмята́ну)
5) закіда́ць ву́ду
3.
v.i.
шуга́ць
The thief whipped behind a corner and escaped — Зло́дзей шугану́ў за рог і ўцёк
4.
n.
1) пу́га f., бізу́н -а́ m.
2) сьцёбаньне n. (пу́гай, бізуно́м)
3) кіраўні́к парля́мэнцкай фра́кцыі
4) фурма́н -а́ m.
whipping
[ˈhwɪpɪŋ]
n.
1) біцьцё, лупцава́ньне n.; сьцёбаньне, паганя́ньне n.
2) абмо́тка f., абмо́тваньне n.
We fastened the broken rod with a whipping of wire — Злама́ны прут мы абмата́лі дро́там
whirl
[hwɜ:rl]
1.
v.i.
1) круці́цца, кружы́цца; віхры́цца, вірава́ць
The leaves whirled on the wind — Лі́сьце кружы́лася на ве́тры
2) прано́сіцца; праімча́цца, пракалясі́ць
3) Figur. адчува́ць галавакружэ́ньне
My head is whirling — У мяне́ закружы́лася галава́
2.
n.
1) круце́ньне, кружэ́ньне n.
2) вір -у m.
3) Figur. вір (падзе́яў)
social whirl — вір тава́рыскага жыцьця́
4) галавакружэ́ньне n.
•
- whirl away
whirlpool
[ˈhwɜ:rlpu:l]
n.
вадзяны́ вір -у m., вадаваро́т -у m.; жаку́зі n., indecl.
whirlwind
[ˈhwɜ:rlwɪnd]
n.
віхо́р ві́хру m., сьмерч -у m.
whish
[hwɪʃ]
1.
n.
шэ́лест, шо́лах -у m.; шо́рах m.
2.
v.i.
шалясьце́ць, шамата́ць