Verbum

glamor

n.

1) прыва́бны, спаку́сьлівы чар; тае́мная захапля́льнасьць

2) ча́ры pl. only

v.t.

1) зачаро́ўваць, заваро́жваць; ачаро́ўваць; палані́ць; прыва́бліваць

2) кі́даць ча́ры, зачаро́ўваць

glamorous

adj.

чаро́ўны, захапля́льны; прыва́бны, прыва́блівы, прына́дны; спаку́сьлівы

glamour

Brit.

гл. glamor

glamourous

Brit.

гл. glamorous

glance

n.

1) бе́глы по́зірк; по́гляд -у m.

2) бліск -у m., блі́сканьне, зіхаце́ньне n.

v.i.

1) пазіра́ць; загляда́ць

2) блі́скаць, зіхаце́ць

3) адбіва́цца (пра гук, про́мень)

v.t.

1) кі́даць бе́глы по́зірк

2) уба́чыць мімахо́дзь

gland

n.

зало́за f.

glanders

n.

сап -у m. (ко́нская хваро́ба)

glare

n.

1) адсьве́т, во́дбліск -у m.; зы́ркае асьляпля́льнае сьвятло́

2) лю́ты і зло́сны по́зірк

3) празьме́рная бліску́часьць напака́з

v.i.

1) асляпля́льна блішчэ́ць

2) глядзе́ць лю́та і са зло́сьцю

3) кі́дацца ў во́чы (пра я́ркі ко́лер)

n.

сьве́тлая, гла́дкая паве́рхня

glare ice — гла́дкі, бліску́чы лёд

glaring

adj.

1) зы́ркі, я́ркі

2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю

3) зана́дта страка́ты

4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны

a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка

Glasgow

г. Гла́зга