Verbum

authorization

n.

1) упаўнава́жаньне n., афіцы́йны дазво́л, пра́ва n

2) зацьве́рджаньне n.; са́нкцыя f.

authorize

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́

authorship

n.

а́ўтарства n.

auto

n.

а́ўта n., аўтамабі́ль -я m.

auto da fé

n.

аўтадафэ́, indecl

autobiographer

n.

аўтабіёграф -а m.

autobiographical

adj.

аўтабіяграфі́чны

autobiography

n., pl. -phies

аўтабіягра́фія f.

autocephalic

adj.

гл. autocephalous

autocephalous

adj.

аўтакефа́льны, самасто́йны, самаўла́дны

Belarus(i)an Autocephalous Church — Белару́ская Аўтакефа́льная Царква́