Verbum

ancient

adj.

1) стараве́чны, старажы́тны

ancient history — старажы́тная гісто́рыя

ancient times — старада́ўнасьць f.

2) старада́ўны

an ancient temple — старада́ўная сьвяты́ня

3) ве́льмі стары́

an ancient city — ве́льмі старо́е ме́ста

4) старамо́дны

n.

ве́льмі стары́ чалаве́к, галава́ ро́ду; заснава́льнік ро́ду

•

- the ancients

ancillary

adj.

1) падпара́дкаваны; зале́жны

2) дапамо́жны; запасны́

an ancillary engine in the boat — запасны́ мато́р у ло́дцы

ancon

n., pl. ancones [ˈæŋkoʊnz]

Arch.

кранштэ́йн -у m.; кансо́ль f.