Verbum

adjudge

v.t.

1) прыгаво́рваць; прызнава́ць

He was adjudged guilty — Ён быў прызна́ны вінава́тым

2) засуджа́ць

The thief was adjudged to prison for two years — Зло́дзей быў засу́джаны на два гады́ турмы́

3) разгляда́ць (у судзе́)

4) прысуджа́ць

The property was adjudged to the rightful owner — Маёмасьць была́ прызна́ная пра́ўнаму ўла́сьніку

adjudicate

v.t.

судзі́ць; ула́джваць спра́ву зго́дна з зако́нам

v.i.

прыйма́ць пастано́ву

The court adjudicated on the case — Суд прыня́ў пастано́ву ў спра́ве

adjudication

n.

1) прысу́д -у m.

2) пастано́ва су́ду

adjunct

n.

1) дада́так -ку m.

2) памо́чнік -а; асыстэ́нт -а; ад’юта́нт -а m.

3) паясьня́льныя сло́вы ў ска́зе (азначэ́ньні, дапаўне́ньні, акалі́чнасьці)

adjuration

n.

1) нака́з -у, зага́д -у m.

a strong adjuration to the witness to tell the whole truth — мо́цны нака́з сьве́дку, каб каза́ў пра́ўду

2) закліна́ньне n.; прыся́га f.

adjure

v.t.

1) дава́ць нака́з; падво́дзіць пад прыся́гу

2) закліна́ць; малі́ць; упро́шваць, упраша́ць

I adjure you to speak the truth — Я закліна́ю вас, гаварэ́це пра́ўду

adjust

v.t.

1) дапасо́ўваць, дастасо́ўваць

2) папраўля́ць; упарадко́ўваць; настаўля́ць; урэгулёўваць

to adjust a radio dial — наста́віць радыё

3) пагаджа́ць; зала́джваць

to adjust a difference of opinion — пагадзі́ць спрэ́чку

4) ацэ́ньваць (шкоду, страты)

v.i.

прызвыча́йвацца; дастасо́ўвацца

Freshmen soon adjust to school life — Навічкі́ ху́тка прывыка́юць да шко́льнага жыцьця́

adjustable

adj.

1) дапасава́льны

2) рухо́мы

an adjustable bookshelf — рухо́мая кні́жная палі́ца

adjustment

n.

1) датарнава́ньне, дастасава́ньне n.

an adjustment to village life — дастасава́ньне да жыцьця́ на вёсцы

2) рэгуля́цыя f.

a tone adjustment on the radio — рэгуля́цыя то́ну ў ра́дыё

3) ула́джаньне, пагадне́ньне n.

an out-of-court adjustment of a claim for damages — палюбо́ўнае ўла́джаньне прэтэ́нзіі за шко́ду

4) дапасава́ньне цаны́, зьні́жка f.

adjutancy

n.

ад'юта́нцтва n. (ра́нг або́ паса́да ад’юта́нта)