confrontation
1) канфранта́цыя
2) супастаўле́ньне
3) супраціўле́ньне
confrontation
1) канфранта́цыя
2) супастаўле́ньне
3) супраціўле́ньне
confuse
v.
1) мяша́ць, заблы́тваць, рабі́ць замяша́ньне
2) не адро́зьніваць (адзі́н ад аднаго́), пераблы́тваць
3) саро́міць, бянтэ́жыць
4) ашаламля́ць; уво́дзіць у разгу́бленасьць
confused
1) зьбянтэ́жаны, разгу́блены, засаро́млены
2) заблы́таны, бязла́дны
confusedly
1) зьбянтэ́жана, засаро́млена, разгу́блена
2) бязла́дна, хааты́чна
confusion
1) блытані́на
2) замяша́ньне
3) разгу́бленасьць, ашало́мленасьць
4) зьбянтэ́жанасьць, засаро́мленасьць
confutation
запярэ́чаньне
confute
запярэ́чваць, абвярга́ць
congeal
v.
1) замаро́жваць (ва́дкасьць)
2) цьвярдзе́ць; застыва́ць (ква́шаніна); згушча́ць (-ца); тужэ́ць
congenial
кангенія́льны, адпаве́дны паводле ду́ху
congenital
прыро́джаны, прыро́дны