gauge
[geɪdʒ]
1.
n.
1) ме́ра f.; машта́б -у m. (для ме́раньня); эталён -аm. (узо́р адзі́нкі вымярэ́ньня)
2) вымяра́льная прыла́да
3) крытэ́рый -ю m.
4) паме́р -у m.; ёмістасьць, ёмкасьць f.
5) калі́бр -у m.
6) шырыня́ чыгу́начнае каляі́
broad (narrow) gauge — шыро́кая (ву́зкая) каляі́на
2.
v.t.
1) дакла́дна ме́раць, вымяра́ць, спраўджа́ць паме́р
2) ацэ́ньваць (чалаве́ка, хара́ктар)
3) калібрава́ць (правяра́ць калі́бар або́ шка́лу)
4) вызнача́ць ёмістасьць
•
- gauge glass
Gaul
[gɔl]
n.
1) Га́лія f.
2) гал -а m., жы́хар старажы́тнае Га́ліі
3) францу́з -а m.
4) Фра́нцыя f.
gaunt
[gɔnt]
adj.
1) схудне́лы, змарне́лы; худы́
2) пусты́, го́лы й пану́ры
gauntlet
[ˈgɔntlət]
n.
1) па́нцырная пальча́тка (ча́стка ры́царскае зброі)
2) пальча́ткі для фэхтава́ньня, ко́ннай язды́
to take up the gauntlet —
а) прыня́ць вы́клік
б) вы́ступіць у абаро́ну
to throw down the gauntlet — кі́нуць пальча́тку, кі́нуць вы́клік
gauze
[gɔz]
n.
1) ма́рля f., газ -у m. (ткані́на)
2) драцяна́я се́тка
3) смуга́, ды́мка f.; лёгкі тума́н
gauzy
[ˈgɔzɪ]
adj.
га́завы, то́нкі й лёгкі як газ; празры́сты