Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehiloruyz./ô

concubine

[ˈkɑ:ŋkjubaɪn]

n.

нало́жніца, палюбо́ўніца f.

concupiscence

[kɑ:nˈkju:pɪsəns]

n.

юрлі́васьць, пажа́длівасьць, жадо́ба f., юр -у m.

concupiscent

[kɑ:nˈkju:pɪsənt]

adj.

юрлі́вы, пажа́длівы

concur

[kənˈkɜ:r]

v.

1) супада́ць, прыхо́дзіць ра́зам

2) згаджа́цца, быць тае́ са́мае ду́мкі

3) спрыя́ць (пра абста́віны)

concurrence

[kənˈkɜ:rəns]

n.

1) зго́днасьць f.

2) супадзе́ньне n. (у ча́се, пагля́дах)

3) спрыя́ньне n.

concurrent

[kənˈkɜ:rənt]

1.

adj.

1) супада́льны, аднача́сны

2) спрыя́льны

3) Geom. які́я сыхо́дзяцца ў адны́м пу́нкце

4) зго́дны (у пагля́дзе)

2.

n.

1) аднача́сная падзе́я

2) канкурэ́нт -а m.

concuss

[kənˈkʌs]

v.

1) трэ́сьці, страса́ць

2) выкліка́ць зрушэ́ньне мазго́ў

concussion

[kənˈkʌʃən]

n.

1) рапто́ўнае страсе́ньне

2) зрушэ́ньне мазго́ў, канту́зія f.

condemn

[kənˈdem]

v.t.

1) асуджа́ць; ганьбава́ць, га́ніць

2) прызнава́ць вінава́тым

3) прысуджа́ць, выно́сіць прысу́д, засуджа́ць

to condemn to death — засуджа́ць на сьмерць

4) бракава́ць; прызнава́ць непрыда́тным (буды́нак, мост)

condemnation

[,kɑ:ndəmˈneɪʃən]

n.

1) прысу́д -у m.; асуджэ́ньне n.

2) прызна́ньне непрыда́тным, зага́нным