Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehiloruyz./ô

conciliar

[kənˈsɪliər]

adj.

сабо́рны

conciliate

[kənˈsɪlieɪt]

v.

1) прыміра́ць, улаго́джваць

2) дабіва́цца прабачэ́ньня, здабыва́ць, заваёўваць прыхі́льнасьць, паша́ну

3) пагаджа́ць (ро́зныя пагля́ды)

conciliation

[kən,sɪliˈeɪʃən]

n.

пагадне́ньне, прымірэ́ньне n.

conciliatory

[kənˈsɪliətɔri]

adj.

прымірэ́нчы (тон, настро́і)

concise

[kənˈsaɪs]

adj.

1) сьці́слы, каро́ткі

2) выра́зны, дакла́дны

conciseness

[kənˈsaɪsnəs]

n.

сьці́сласьць f.; дакла́днасьць f.

conclave

[ˈkɑ:nkleɪv]

n.

1) закры́тае або́ тае́мнае пасе́джаньне

2) канкля́ў -ву m.

conclude

[kənˈklu:d]

v.

1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)

2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву

3) пастанаўля́ць, выраша́ць

I concluded not to go — Я пастана́віў ня йсьці

4) канча́цца, зако́нчвацца

The book concluded happily — Кні́га зако́нчылася шчасьлі́ва

to conclude — такі́м чы́нам (у канцы́ прамо́вы)

concluding

[kənˈklu:dɪŋ]

adj.

апо́шні, заклю́чны (канцэ́рт, сло́ва)

conclusion

[kənˈklu:ʒən]

n.

1) кане́ц -ца́ m., заканчэ́ньне n.; апо́шняя ча́стка

2) заклю́чная ча́стка (тво́ру, прамо́вы)

3) вы́нік -у m.

4) заключэ́ньне n. (умо́вы, мі́ру)

5) высно́ва, пастано́ва f.

to jump to a conclusion — рабі́ць пасьпе́шную высно́ву, забяга́ць напе́рад