prosecute
1) аддава́ць пад суд
2) ве́сьці, право́дзіць
prosecute
1) аддава́ць пад суд
2) ве́сьці, право́дзіць
prosecution
1) правядзе́ньне, выко́нваньне
2)
а) судо́вае прасьле́даваньне
б) абвінава́чаньне; бок, які́ абвінава́чвае
prosecutor
1) абвінава́ўца -ы
2) (public) prosecutor — пракуро́р -а
prospect
1) разьлі́к -у
2) чака́ньне, спадзява́ньне
3) асо́ба, яка́я мо́жа быць пакупніко́м, кандыда́там
4)
шука́ць
•
- in prospect
prospective
1) праўдападо́бны, магчы́мы, меркава́ны, эвэнтуа́льны
2) пры́шлы, бу́дучы
prospectively
у бу́дучыні, у пэрспэкты́ве
prospector
разьве́днік, нафташука́льнік, зо́латашука́льнік -а
prosper
мець вялі́кі по́сьпех, до́бра ме́цца, быць бага́тым (пра асо́бу); квітне́ць
спрыя́ць чыёй-н. уда́чы; рабі́ць бага́тым
prosperity
1) дабрабы́т -у, даста́так -ку
2) шча́сьце
prosperous
1) уда́чны, пасьпяхо́вы; бага́ты, замо́жны; шчасьлі́вы, уда́члівы
2) спрыя́льны (пра надво́р’е); спадаро́жны (пра ве́цер)