Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
acehilnorsuy.
abcdegjlnoprstw

perfection

[pərˈfekʃən]

n.

1) даскана́ласьць, беззага́ннасьць f.

2) удаскана́льваньне, удаскана́леньне n., пале́пшаньне; завяршэ́ньне n.

•

- to perfection

perfective

[pərˈfektɪv]

1.

adj.

1) які́ імкне́цца рабі́ць усё даскана́ла

2) зако́нчаны

2.

n., Gram. the perfective aspect

зако́нчанае трыва́ньне

perfectly

[ˈpɜ:rfɪktli]

adv.

1) ве́льмі до́бра, выда́тна; даскана́ла

2) ца́лкам, ве́льмі дакла́дна; беззага́нна; зусі́м

perfidious

[pərˈfɪdiəs]

adj.

верало́мны, падсту́пны, здра́дніцкі, няве́рны

perfidiously

[pərˈfɪdiəsli]

adv.

верало́мна; по́дступам, па-здра́дніцку

perfidy

[ˈpɜ:rfədi]

n., pl. -dies

верало́мства n.; по́длая здра́да; верало́мнасьць f.

perforate

1. [ˈpɜ:rfəreɪt]

v.t.

1) прабіва́ць, рабі́ць дзі́ркі, дзіра́віць

2) рабі́ць рады́ дзі́рак (як у лісто́х пашто́вых ма́рак), пэрфарава́ць

2. [ˈpɜ:rfərət]

adj.

прабі́ты, прадзіра́ўлены

perforation

[,pɜ:rfəˈreɪʃən]

n.

1) прасьвідрава́ная або́ прабі́тая дзі́рка (як напр у сальні́цы)

2) дзіра́ўленьне; прабіва́ньне дзі́рак; пэрфара́цыя f.

perforator

[ˈpɜ:rfəreɪtər]

n.

1) Tech. буры́льны малато́к

2) прыла́да для прабіва́ньня адту́лінаў (у папе́ры, на кінасту́жцы), пэрфара́тар -а m.

perforce

[pərˈfɔrs]

adv.

зь неабхо́днасьці; хо́чаш-ня-хо́чаш, хо́цькі-ня-хо́цькі