Verbum

fast

I [fæst]

1.

adj.

1) шпа́ркі, бо́рзды, ху́ткі

my watch is fast — мой гадзі́ньнік сьпяша́ецца

2) мо́цны

to take a fast hold of something — мо́цна ўхапі́цца за што-н.

3) які́ мо́цна трыма́ецца, ня бля́кне (пра ко́лер)

4) легкаду́мны, фрыво́льны; шалапу́тны

He led a fast life — Ён вёў шалапу́тнае жыцьцё

5) ве́рны

fast friend — ве́рны пры́яцель

2.

adv.

1) шпа́рка, бо́рзда, ху́тка

2) мо́цна; шчы́льна; пэ́ўна

The baby is fast asleep — Дзіця́тка мо́цна сьпіць

3) пасьпе́шна, безразду́мна

to live fast — марнатра́віць жыцьцё

play fast and loose — каза́ць адно́, а рабі́ць друго́е; быць няшчы́рым або́ ненадзе́йным

II [fæst]

1.

v.i.

пасьці́ць, по́сьнікаваць

2.

n.

пост -у m.

fasten

[ˈfæsən]

v.t.

1) прымацо́ўваць, прывя́зваць, зьвя́зваць; сашчэ́пліваць (папе́ры); сашрубо́ўваць

2) сьціска́ць (ру́кі, зу́бы)

3) зачыня́ць; замыка́ць; зашпіля́ць

to fasten a door — зашчапі́ць дзьве́ры

to fasten a blouse — зашпілі́ць блю́зку

fastener

[ˈfæsənər]

n.

1) за́саўка f. (у дзьвяра́х), зава́ла f.

2) (вінтава́я) заціска́чка f.; замацава́льнік -а, кля́мар -ра m.

3) сашчэ́пка f. (для папе́раў)

fastidious

[fæˈstɪdiəs]

adj.

1) патрабава́льны; перабо́рлівы

2) вы́танчаны

a fastidious mind or taste — вы́танчаны ро́зум або́ густ

fastidiousness

[fæˈstɪdiəsnəs]

n.

1) патрабава́льнасьць f.

2) вы́танчанасьць f.

fasting

[ˈfæstɪŋ]

n.

пост -у m.

fat

[fæt]

1.

n.

1) тлушч -у m.; тук -у m.; са́ла n.

2) сы́тасьць, тлу́стасьць f.

2.

adj.

1) тлу́сты (мя́са)

2) урадлі́вы (зямля́)

3) выго́дны, дахо́дны (пра́ца)

4) таўсты́, сы́ты, по́ўны, гла́дкі

5) бага́ты

6) тупы́, дурны́

3.

v.t.

адко́рмваць, выко́рмваць, адпа́свасць

4.

v.i.

сыце́ць, рабіцца гла́дкім (пра жывёлу)

fatal

[ˈfeɪtəl]

adj.

1) сьмяро́тны

fatal accident — сьмяро́тны вы́падак

2) згу́бны

3) ва́жны; выраша́льны; наканава́ны, су́джаны, фата́льны

fatality

[feɪˈtæləti]

n., pl. -ties

1) сьмяро́тны вы́падак, сьмерць f.

2) згу́бнасьць, сьмяро́тнасьць f.

3) наканава́насьць, фата́льнасьць f.

fate

[feɪt]

1.

n.

1) кон -у m.

2) наканава́ньне n.

3) до́ля f., лёс -у m.

4) сьмерць f., згу́ба f., гі́бель f.

2.

v.t.

накано́ўваць