Verbum

irritating

adj.

дражлі́вы

irritation

n.

1) раздра́жненьне, знэрвава́ньне n.; злосьць f.

2) раздра́жненьне n. (ску́ры)

irritative

adj.

1) даку́члівы; дражлі́вы

2) Med. спалу́чаны з або́ вы́кліканы раздра́жненьнем

an irritative fever — гара́чка вы́кліканая раздра́жненьнем або́ спалу́чаная з раздра́жненьнем

irruption

n.

уварва́ньне n.; нае́зд, набе́г, напа́д -у m.

Irtysh

р. Ірты́ш

ir-

prefix фо́рма адмо́ўнае прыста́ўкі in- ( = not) перад r, як у irregular

is

v.i.

ёсьць

there is not — няма́

as is — як ёсьць

Islam

n.

1) Ісла́м -у m., мусульма́нства n

2) мусульма́не pl.

3) мусульма́нскі сьвет

Islamabad

г. Ісламаба́д

island

n.

абто́к -а m., во́страў -ва m., вы́спа f.