Verbum

preclude

v.

1) выключа́ць (сумне́вы)

2) прадухіля́ць; перашкаджа́ць, не дапуска́ць

preconceive

v.

уяўля́ць сабе́ што напе́рад, загадзя́ рабі́ць высно́ву

preconception

n.

прадузя́тая ду́мка, прадузя́тасьць f.

precondition

n.

перадумо́ва f., папярэ́дняя ўмо́ва

v.

рыхтава́ць або́ абумо́ўліваць напе́рад, перадумо́ўліваць

precursor

n.

папярэ́днік -а m.., папярэ́дніца f.; прадве́сьнік -а m., прадве́сьніца f.

precursory

adj.

1) які́ прадрака́е, прадка́звае што-н.

2) уво́дны, усту́пны

predacious

adj.

1) грабе́жніцкі; рабаўні́цкі

2) драпе́жны (зьвер), драпе́жніцкі (хара́ктар, інсты́нкт)

predacity

n.

1) рабаўні́цтва n.

2) драпе́жнасьць f.

predation

n.

1) драпе́жніцтва n. (у зьвяро́ў)

2) разбо́й -ю, рабу́нак -ку m.; спусташэ́ньне n.

predatory

adj.

1) разбо́йніцкі, рабаўні́цкі

2) драпе́жны

predatory birds (animals) — драпе́жныя пту́шкі (зьвяры́)