Verbum

powerfully

[ˈpђʊərfəli]

adv.

мо́цна, зь сі́лай

powerless

[ˈpђʊərləs]

adj.

бясьсі́льны, слабы́; бездапамо́жны

pox

[ˈpɑ:ks]

n.

1) во́спа f.

2) сы́філіс -у m., пра́нцы pl.

Poznan

[ˈpoʊznɑ:n]

г. По́знань

P.R., p.r.

[,pi:ɑ:r]

(Public Relations)

слу́жба су́вязяў з грама́дзкасьцю

practicable

[ˈpræktɪkəbəl]

adj.

1) зьдзяйсьня́льны, рэа́льны (пра плян, жада́ньні)

2) прае́зны, прае́жджы; прахо́дны (пра даро́гу)

3) практы́чны

practical

[ˈpræktɪkəl]

adj.

1) практы́чны

2) кары́сны, мэтазго́дны

3) спрактыкава́ны, з практы́чнымі ве́дамі; дзелаві́ты, практы́чны (пра чалаве́ка)

a practical farmer — спрактыкава́ны земляро́б

4) факты́чны

to have practical control of — мець факты́чную ўла́ду над чым-н.

practicality

[,præktɪˈkæləti]

n., pl. -ties

1) практы́чнасьць, функцыяна́льнасьць f.

2) практы́чны склад ро́зуму

3) рэа́льны бок рэ́чаў

practically

[ˈpræktɪkli]

adv.

1) факты́чна, на спра́ве

2) informal ама́ль, блізу́

3) практы́чна, мэтазго́дна

practice

[ˈpræktɪs]

1.

n.

1) практыкава́ньне n., практыкава́ньні pl.; про́ба f.

He was out of practice — Ён не практыкава́ўся

2) пра́ктыка f.

in practice — на пра́ктыцы, на спра́ве

to put into practice — ажыцьцяві́ць

3) звы́чай -ю m., усталява́ны пара́дак

it was then the practice — Тады́ быў звы́чай

4) пра́ктыка f. (ле́карская або́ адвака́цкая)

а) engaged in the practice of law — займа́цца адвака́цкай пра́ктыкай

б) Dr. Smith sold his practice — Др. Сміт прада́ў сваю́ пра́ктыку (свой кабінэ́т)

2.

Brit. practise, v.

1) практыкава́ць, практыкава́цца

2) ажыцьцяўля́ць

Practice what you preach — Жыві́ зго́дна з сваі́мі по́глядамі

3) трыма́цца чаго́-н., быць

practice moderation — будзь памярко́ўным

4) practice medicine (law) — быць ле́карам (юры́стам)