Verbum

ruffle

I [ˈrʌfəl]

1.

v.t.

1) рабаці́ць, мо́ршчыць (ваду́)

2) натапы́рваць, ашчаці́ньваць (поўсьць, пе́р’е)

The hen ruffled her feathers at the sight of the dog — Куры́ца натапы́рыла пе́р’е, паба́чыўшы саба́ку

3) зьбіра́ць у скла́дкі

4) упрыго́жваць фальбо́намі

5) выво́дзіць з раўнава́гі, злава́ць

Nothing can ruffle her calm temper — Нішто́ ня мо́жа вы́весьці яе́ з раўнава́гі

6) тасава́ць (ка́рты)

2.

n.

1) рабізна́ f. (на вадзе́); змо́ршчыны pl.

2) фальбо́на f.

3) мітусьня́, сумятня́ f.

without ruffle or excitement — безь мітусьні́ ці хвалява́ньня

II [ˈrʌfəl]

n.

бараба́нны дро́бат, по́шчак

rug

[rʌg]

n.

1) дыва́н -а́ m., кілі́м -а m.

2) плед -а m.

rugby

[ˈrʌgbi]

n.

рэ́гбі indecl.

rugged

[ˈrʌgɪd]

adj.

1) няро́ўны; нягла́дкі, шурпа́ты

rugged road — выбо́істая даро́га

2) мо́цны, здаро́вы; трыву́шчы

3) гру́бы, загрубе́лы

4) суво́ры

rugged times — цяжкі́я часы́

5) гру́бы, няве́тлівы

rugged manners — гру́быя мане́ры

6) непаго́дны, непаго́длівы

rugged weather — не́пагадзь f.

7) прані́зьлівы (пра гук)

Ruhr

[rur]

Рур

ruin

[ˈru:ɪn]

1.

n.

1) разва́ліна f., руі́ны pl.

The ruins of an ancient castle — Руіны старажы́тнага за́мку

2) згу́ба, загу́ба, пагі́бель f.; упа́дак -ку, заняпа́д -у m.

His enemies planned the duke’s ruin — Во́рагі кня́зя планава́лі яму́ загу́бу

Drinking was his ruin — П’я́нства было́ яго́най згу́бай

3) руі́на f.

The house had gone to ruin — Дом дайшо́ў да ста́ну руі́ны

4) банкру́цтва n.

2.

v.t.

1) даво́дзіць да руі́ны, руйнава́ць; разбура́ць; глумі́ць

2) даво́дзіць да гале́чы, да банкру́цтва

3.

v.i.

руйнава́цца, банкрутава́ць

ruination

[,ru:ɪˈneɪʃən]

n.

зруйнава́ньне, зьнішчэ́ньне, разбурэ́ньне n.; давядзе́ньне да гале́чы

ruinous

[ˈru:ɪnəs]

adj.

1) згу́бны; зьнішча́льны, разбура́льны

2) зруйнава́ны, разва́лены, разбу́раны

rule

[ru:l]

1.

n.

1) пра́віла n.

rules of the game — пра́вілы гульні́

the rules of the road — пра́вілы даро́жнага ру́ху

2) пастано́ва су́ду

3) стату́т -у m.

4) ула́да f., кірава́ньне n.

in a democracy the people have the rule — У дэмакра́тыі кіру́е наро́д

5) ліне́йка f. (для ме́раньня)

2.

v.i.

1) устанаўля́ць пра́віла

2) выраша́ць, пастанаўля́ць

The judge ruled against them — Судзьдзя́ вы́рашыў супро́ць іх

3) кірава́ць, валада́рыць, панава́ць, мець ула́ду

4) ліне́іць, разьліне́йваць

•

- as a rule

- rule out

rule out

выключа́ць