Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abcdfglmnorstvz.’ 

interpose

[,ɪntərˈpoʊz]

v.

1) устаўля́ць, уклада́ць, усо́ўваць, укіда́ць (сло́ва)

2) ста́віць памі́ж

3) перарыва́ць

4) уме́швацца (у гу́тарку)

interpret

[ɪnˈtɜ:rprət]

v.t.

1) тлума́чыць, растлума́чваць; інтэрпрэтава́ць

2) ператлума́чваць

3) пераклада́ць (ву́сна)

4) разуме́ць

We interpret your silence as consent — Тваё маўча́ньне мы разуме́ем як зго́ду

interpretation

[ɪn,tɜ:rprɪˈteɪʃən]

n.

1) тлумачэ́ньне сэ́нсу; інтэрпрэта́цыя f.

2) растлума́чваньне, ву́снае пераклада́ньне n.

interpreter

[ɪnˈtɜ:rprɪtər]

n.

1) тлумача́льнік, інтэрпрэта́тар -а m.

2) ву́сны перакла́дчык

interrelation

[,ɪntərɪˈleɪʃən]

n.

узае́мадачыне́ньне n., узае́масу́вязь f., адно́сіны pl. only, суадно́сіны pl. only

interrogate

[ɪnˈterəgeɪt]

v.t.

пыта́ць, дапы́тваць; распы́тваць

interrogation

[ɪn,terəˈgeɪʃən]

n.

1) дапы́тваньне n., до́пыт -у m.

2) пыта́ньне

interrogation (question) mark — пыта́льнік

interrogative

[,ɪntəˈrɑ:gətɪv]

adj.

1) пыта́льны

2) дапы́тлівы

an interrogative look — дапы́тлівы по́зірк

interrupt

[,ɪntəˈrʌpt]

v.t.

1) перарыва́ць; перапыня́ць

2) перашкаджа́ць, заміна́ць

3) уме́швацца (у гу́тарку)

interrupted

[,ɪntəˈrʌptɪd]

adj.

перары́вісты, зь перары́вамі