Verbum

much

[mʌtʃ]

1.

more, most

2.

adj.

шмат

much money — шмат гро́шай

much time — шмат ча́су

3.

adv.

1) ве́льмі

much pleased — ве́льмі задаво́лены

I am much obliged to you — Я вам ве́льмі ўдзя́чны

2) куды́

much better — куды́ ле́пшы

3) ама́ль; блізу́

much of a size (a height) — ама́ль тако́га са́мага паме́ру (ама́ль тако́е са́мае вышыні́)

This is much the same as the others — Ама́ль такі́ са́мы, як і і́ншыя

4.

n.

1) шмат што, шмат чаго́

Much of this is not true — Шмат што з гэ́тага няпра́ўда

2) to make much of — высо́ка цані́ць, шанава́ць; быць высо́кае ду́мкі аб кім-чым

3) not much of a — ня ве́льмі до́бры, слабы́

He is not much of an artist — Невялі́кі зь яго́ маста́к

4) too much for — не пад сі́лу

The work is too much for him — Пра́ца яму́ не пад сі́лу

mucilage

[ˈmjʊsɪlɪdʒ]

n.

1) клей -ю m. (такса́ма расьлі́нны)

2) сьлізь f.

muck

[mʌk]

1.

n.

1) бруд -у m.

2) паску́дзтва n.

3)

а) гной -ю m.

б) чарназём, ужыва́ны як угнае́ньне

4) (у ша́хце) друз -у m.

5) informal непара́дак -ку m., бязла́дзьдзе n., бруд -у m.

2.

v.t.

1) бру́дзіць

2) угно́йваць

3) (у ша́хце) ачышча́ць, выво́зіць друз

mucous

[ˈmju:kəs]

adj.

сьлі́зісты

mucous membrane

сьлі́зістая абало́нка (во́ка, но́са, го́рла)

mucus

[ˈmju:kəs]

n.

сьлізь f.

mud

[mʌd]

n.

гразь f.

clear as mud — незразуме́лы, цёмны

muddle

[ˈmʌdəl]

1.

v.

1) блы́таць; заблы́тваць, пазбаўля́ць я́снасьці; зьбіва́ць з панталы́ку

2) ап’яня́ць, адурма́ньваць

3) каламу́ціць (ваду́)

4) тра́ціць дарма́ (гро́шы, час); растра́чваць, марнава́ць (гро́шы)

5) дзе́яць бяз пля́ну, рабі́ць абы-я́к

6) to muddle through — не́як даць ра́ды, не́як даве́сьці спра́ву да канца́

2.

n.

непара́дак -ку, балага́н -у m.; замяша́ньне n., блы́таніна f.

to make a muddle of — зблы́таць, пераблы́таць усё

muddy

[ˈmʌdi]

1.

adj.

1) гра́зкі

muddy road — гра́зкая даро́га

2) бру́дны, нячы́сты; каламу́тны

a muddy color — бру́дны ко́лер

muddy water — каламу́тная вада́

3) памутне́лы, няя́сны (пра ро́зум, ду́мкі)

2.

v.

1) апы́рскаць (-ца) гразёю

2) каламу́ціць

muff

[mʌf]

1.

n.

1) му́фта f.

2) няспры́тны недарэ́ка, пэ́цкаль -я m.

2.

v.i.

1) схі́біць, даць ма́ху; праваро́ніць

2) спарта́чыць