white
[hwaɪt]
1.
n.
1) бе́лы ко́лер
2) бель f., бе́льле n., белізна́, бе́ласьць f.
3) бе́лая фа́рба, бялі́ла n.
4) бе́лая во́пратка
5) бе́лыя пля́мы ў дру́ку
6) бе́лы чалаве́к (бе́лае ра́сы)
2.
adj.
1) бе́лы
2) бяля́вы, белава́ты
3) бле́дны
to turn white with fear — зьбяле́ць ад стра́ху
4) серабры́сты, сівы́
white hair — сівы́я валасы́
5) сьне́жны
a white winter — сьне́жная зіма́
6) беззага́нны; чы́сты; няві́нны
7) бе́лы (у паліты́чным сэ́нсе)
•
- bleed white
- white meat
- white wines
- whites of the eyes
- white of an egg
white clover
дзя́целіна f., дзя́цельнік -у m.
white coal
бе́лы ву́галь, гідраэнэ́ргія f.
white flag
бе́лы сьцяг (сы́мбаль замірэ́ньня або́ капітуля́цыі)
white grouse
бе́лая курапа́тка
wood grouse — глушэ́ц -ца́ m.
White House
1) Бе́лы Дом (у Вашынгто́не)
2) informal ура́д ЗША
white matter
тка́нка мазго́ў, сьпінно́га мо́згу