і́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. і́канне
Р. і́кання
Д. і́канню
В. і́канне
Т. і́каннем
М. і́канні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́канне I ср. ика́ние, ико́та ж.

і́канне II ср., лингв. и́канье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іканне

т. 7, с. 192

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

і́канне ​2, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ікаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Міжвольна ўтвараць удыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.

І. пасля абеду.

|| аднакр. і́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. і́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́канне н, і́каўка ж разм Schlúcken n -s, Schlúckauf m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ика́ние в разн. знач. і́канне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ік 1 прысл. (Бяльк., Шат.), смал. ик. Гл. як.

Ік 2 прым. (Шат., Жд. II), зах.-бранск. ик. Пратэтычнае і‑. Гл. к.

Ік 3 ’пра іканне’ (мсцісл., Нар. лексіка, 176). Ад ікаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

І́катнік ’гарліца’ (Мат. Гом.). Утворана суфіксам ‑ік ад прыметніка *ікатны, як іншыя назвы зёлак паводле іх прызначэння: сардэчнік, нырачнік (Сцяцко, Афікс. наз., 106). Па народнаму павер’ю, гэта расліна лечыць іканне; параўн. рус. арханг. ико́тник ’трава, якой лечацца ад нервовага істэрычнага захворвання — ікаўкі’, укр. икавка ’расліна Berteroa incana’ (Грынч.). Семантычная мадэль «назва расліны па хваробе, якую яна лечыць» сустракаецца даволі часта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)