Ік1 прысл. (Бяльк., Шат.), смал. ик. Гл. як.

Ік2 прым. (Шат., Жд. II), зах.-бранск. ик. Пратэтычнае і‑. Гл. к.

Ік3 ’пра іканне’ (мсцісл., Нар. лексіка, 176). Ад ікаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)