ігро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ігро́к ігракі́
Р. іграка́ іграко́ў
Д. іграку́ іграка́м
В. іграка́ іграко́ў
Т. іграко́м іграка́мі
М. іграку́ іграка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ігро́к, іграка́, мн. ігракі́, іграко́ў, м.

1. Удзельнік якой-н. ігры (спартыўнай, картачнай і інш.).

І. у шахматы.

Заўзяты і.

2. Выканаўца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ігро́к, -рака́ м. игро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігро́к, іграка, м.

1. Удзельнік якой‑н. ігры (у 3 знач.). Падабраць ігракоў. Запасны ігрок. Замяніць іграка. □ Марцін сам быў заядлым іграком і мог сядзець за сталом з раніцы да поўначы, шлёпаючы патрапанымі картамі. Машара.

2. Разм. Музыкант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігро́к м Spíeler m -s, -;

спарт першакла́сны ігро́к Spítzenspieler m;

запасны́ ігро́к Ersátzmann m -(e)s, -männer; гл гулец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ігрок, гулец / у карты: карцёжнік

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

бамбардзі́р

‘ігрок’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бамбардзі́р бамбардзі́ры
Р. бамбардзі́ра бамбардзі́раў
Д. бамбардзі́ру бамбардзі́рам
В. бамбардзі́ра бамбардзі́раў
Т. бамбардзі́рам бамбардзі́рамі
М. бамбардзі́ру бамбардзі́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фо́рвард, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

У футболе, хакеі: ігрок нападзення, нападаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэзультаты́ўны, -ая, -ае.

Прадуктыўны па сваіх выніках.

Самы р. ігрок.

|| наз. рэзультаты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуле́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.

Удзельнік якой-н. гульні (спартыўнай, картачнай і пад.), ігрок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)