Шубнікаў Аляксей Васілевіч

т. 17, с. 480

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шу́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шу́бнік шу́бнікі
Р. шу́бніка шу́бнікаў
Д. шу́бніку шу́бнікам
В. шу́бніка шу́бнікаў
Т. шу́бнікам шу́бнікамі
М. шу́бніку шу́бніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Шу́бнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шу́бнікі
Р. Шу́бнікаў
Д. Шу́бнікам
В. Шу́бнікі
Т. Шу́бнікамі
М. Шу́бніках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)