ча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ча́сты ча́стая ча́стае ча́стыя
Р. ча́стага ча́стай
ча́стае
ча́стага ча́стых
Д. ча́стаму ча́стай ча́стаму ча́стым
В. ча́сты (неадуш.)
ча́стага (адуш.)
ча́стую ча́стае ча́стыя (неадуш.)
ча́стых (адуш.)
Т. ча́стым ча́стай
ча́стаю
ча́стым ча́стымі
М. ча́стым ча́стай ча́стым ча́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ча́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з блізка размешчаных адзін каля аднаго аднародных прадметаў, частак; густы.

Ч. штыкетнік.

Ч. дождж.

2. Размешчаны на невялікай адлегласці адзін ад аднаго.

Частыя тралейбусныя прыпынкі.

3. Які складаецца з хуткіх рухаў, гукаў і пад., што ідуць адзін за адным.

Ч. пульс.

Чуліся частыя адрывістыя гукі.

4. Які паўтараецца праз кароткія прамежкі часу.

Частыя сустрэчы.

|| наз. частата́, -ы́, ДМ -таце́ (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ча́сты

1. в разн. знач. ча́стый;

~тыя сустрэ́чы — ча́стые встре́чи;

ч. аго́нь — ча́стый ого́нь;

~тае дыха́нне — ча́стое дыха́ние;

2. ча́стый; густо́й; пло́тный;

ч. дождж — ча́стый дождь;

~тае сі́та — ча́стое си́то;

ч. е́льнік — ча́стый (густо́й) е́льник;

~тая агаро́джа — ча́стый (пло́тный) забо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны блізка адзін каля другога. На полі бабкі частыя Пасталі ў чараду. Астрэйка. Так што бацькавіцкім закаханым ёсць куды пайсці летнім вечарам, калі на небе высыплюць частыя зоркі, а хітраваты круглы месяц пачне ўсміхацца са сваёй вышыні. Навуменка. // Які ідзе, адбываецца, паўтараецца праз кароткія прамежкі часу. Суха хлопнулі частыя стрэлы. Лынькоў. Частыя, хоць і невялікія дажджы заміналі сушыць сена. Чарнышэвіч. // Які бывае дзе‑н., наведвае каго‑н. праз невялікія прамежкі часу. Часты наведвальнік. □ [Гаспадыня:] — Давайце вып’ем за вашу сустрэчу. Каб не апошняя яна была, каб Пеця быў частым госцем га гэтым сталом... Шамякін.

2. Які складаецца з блізка размешчаных адзін каля аднаго аднародных прадметаў, частак, часцінак; густы. Часты грэбень. Часты дождж. □ Лес тут стаяў часты і высокі. Лобан. // Шчыльна сплецены, сатканы. Частае рэшата. □ Столькі звязалі рукі мае перавяслаў, Столькі звязалі мярэжаў частых, Столькі звязалі вянкоў для зрубаў... Кляўко.

3. Які складаецца з хуткіх рухаў, гукаў і пад., якія ідуць адзін за адным. У кароткіх паўзах чулася частае дыханне дыктара. Беразняк. Белым полем, крокам частым, Хто насустрач мне бяжыць? Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́сты

1. häufig, ftmalig; wiederhlt (паўторны);

2. (густы) dicht;

ча́сты грэ́бень ein dchter [finer] Kamm; Stubkamm m -(e)s, -kämme;

ча́сты лес dchter Wald;

3. (хуткі) schnell;

ча́сты аго́нь вайск Schnllfeuer n -s;

ча́сты пульс мед beschlunigter [schnller] Puls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гу́ста-ча́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гу́ста-ча́сты гу́ста-ча́стая гу́ста-ча́стае гу́ста-ча́стыя
Р. гу́ста-ча́стага гу́ста-ча́стай
гу́ста-ча́стае
гу́ста-ча́стага гу́ста-ча́стых
Д. гу́ста-ча́стаму гу́ста-ча́стай гу́ста-ча́стаму гу́ста-ча́стым
В. гу́ста-ча́сты (неадуш.)
гу́ста-ча́стага (адуш.)
гу́ста-ча́стую гу́ста-ча́стае гу́ста-ча́стыя (неадуш.)
гу́ста-ча́стых (адуш.)
Т. гу́ста-ча́стым гу́ста-ча́стай
гу́ста-ча́стаю
гу́ста-ча́стым гу́ста-ча́стымі
М. гу́ста-ча́стым гу́ста-ча́стай гу́ста-ча́стым гу́ста-ча́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ча́стый

1. ча́сты;

ча́стый ритм ча́сты рытм;

ча́стый ого́нь воен. ча́сты аго́нь;

2. (густой) густы́, ча́сты;

ча́стый лес густы́ (ча́сты) лес.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэатра́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аматар тэатра; часты наведвальнік тэатра.

|| ж. тэатра́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нере́дкий нярэ́дкі; (частый) ча́сты; (обычный) звыча́йны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

frequent1 [ˈfri:kwənt]adj. ча́сты, неаднаразо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)