ча́сом нареч., разг. ча́сам, часа́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

час-часо́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
час-часо́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

now and then

час-часо́м, ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

at times

час-часо́м; ча́сам, зрэ́дку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

on and off

ча́сам, часа́мі; час-часо́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ever and again

а) час-часо́м

б) бесьперапы́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

from time to time

час-часо́м; зрэ́дку, ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тымчасо́вы ‘зроблены за невялікі прамежак часу’ (Нас.), ‘часовы, да часу’ (Сцяц., Сцяшк. Сл., Яруш., Вруб.), тымчасо́ва ‘часова’ (Байк. і Некр.), тым‑часо́во ‘тс’ (Скарбы). Утвораны ад спалучэння тым часам ‘тс’, ‘на пэўны час’ (Нас., Гарэц., Некр. і Байк.), тым часом ‘тс’ (ТС), гл. тым, часам, час, паводле Карскага (2–3, 75), можа спрашчацца да тымча́с ‘тады’. Беларуска-ўкраінска-польская ізалекса: укр. тимча́сом (як), польск. tymczasem, ст.-польск. temczasem ‘менавіта ў гэты час, калі што-небудзь іншае адбываецца’, ‘зараз’, ‘аднак’, ‘нягледзячы на’ (Борысь, 659). Паводле Віткоўскага (Słownik, 185), рус. тем часом ‘у той час’ (1731 г.) запазычана з польскай мовы, хутчэй за ўсё, праз беларускую.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

every now and then

час-часо́м, зрэ́дку, раз-по́раз

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

betweenwhiles

[bɪˈtwi:nhwaɪlz]

adv.

час-часо́м, час ад ча́су, ад ча́су да ча́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)