Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цячы́несов.
1.в разн. знач. течь;
рэ́чка цячэ́ — ре́чка течёт;
кроў цячэ́ з ра́ны — кровь течёт из ра́ны;
гу́кі цяку́ць — зву́ки теку́т;
цячэ́ жыццё — течёт жизнь;
2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;
дах цячэ́ — кры́ша течёт (протека́ет);
◊ слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;
пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́ — посл. под лежа́чий ка́мень вода́ не течёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цячы́, цячэ; цякуць; пр. цёк, цякла, ‑ло; незак.
1. Ліцца струменямі, патокам; ліцца, струменіцца ў якім‑н. напрамку. Рака цячэ. Слёзы цякуць. Кроў цячэ. □ Цякла тут з лесу невялічка Травой заросшая крынічка.Колас.У тры ручаі, мяшаючыся з густым пылам на твары за дарогу, цяклі з-пад мокрых валасоў рагі поту.Нікановіч./убезас.ужыв.Са стрэх цякло.
2. Сыпацца, падаць струменьчыкамі (пра сыпкія рэчывы). З-пад ног сухі пясок цячэ Янтарнымі драбінкамі.Хведаровіч.Зерне цякло праз пальцы залатымі крупінкамі.Хадкевіч.
3.перан. Праходзіць, працякаць (пра час). Міналі, цяклі ночы і дні.Сачанка.
4.перан. Праходзіць, адбывацца; ісці сваім парадкам. Доўга гутарка цякла.Гілевіч.// Развівацца ў пэўнай паслядоўнасці. Ветрык ад халодных водаў дзьмуў у твар Данілу, а думкі ўсё роўна цяклі далей.Пестрак.Калі быць — дык мастом Над імклівай вадой, — Каб каханне цякло наша Рэчкай жывой.Куляшоў.Спакойна цякло жыццё.Гурскі.// Бесперапынна плаўна гучаць. І зноў цячэ, цячэ, як рэчка, песня, Плыве ў душу, у сэрца хлапчука.Караткевіч.
5.перан. Ісці, рухацца суцэльным патокам, масай (пра вялікую колькасць людзей). Абуджаюцца вуліцы, цякуць патокі людзей.Гамолка.Цячэ праспект ракой шумлівай...Лойка.
6. Ісці ад чаго‑н., пахнуць; павяваць. Грыбны водар цёк з зямлі.Чорны.Ветры з поўдня на ўсход цякуць.Лявонны.
7. Прапускаць ваду (праз адтуліну, дзірку і пад.); мець цечу. Кацёл цячэ. Боты цякуць.
•••
Слінкі цякуцьгл. слінкі.
Цёкам цячы — моцна цячы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цячы́
1. flíeßen* vi (s); strömen vi (h, s);
пот цячэ́ der Schwéiß rínnt;
у мяне́ слі́нкі цяку́ць das Wásser läuft mir im Múnde zusámmen;
2.перан (праходзіць) rínnen* vi (s); verrínnen* vi (s), verláufen* vi (s); vergéhen* vi (s); verflíeßen* vi (s), verstréichen* vi (s);
час цячэ́ паво́льна die Zeit verrínnt lángsam;
дні цяку́ць за дня́мі es verstréicht ein Tag um den ánderen;