це́ста

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. це́ста
Р. це́ста
Д. це́сту
В. це́ста
Т. це́стам
М. це́сце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

це́ста, -а, М -сце, н.

1. Вязкая маса з мукі, замешанай на вадзе, малацэ і пад.

Замясіць ц.

Здобнае ц.

2. Густая маса, атрыманая пры змешванні цвёрдага, сыпкага рэчыва з вадкасцю.

Бетоннае ц.

|| прым. це́ставы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́ста ср., в разн. знач. те́сто;

кі́слае ц. — ки́слое те́сто;

бето́ннае ц. — бето́нное те́сто;

◊ з аднаго́ ц. — из одного́ те́ста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́ста, ‑а, М ‑сце, н.

1. Вязкая маса рознай кансістэнцыі, якая атрымліваецца пры змешванні мукі з вадкасцю (вадой, малаком і пад.). Праз дзверы ў кухні .. [Грушэўскі] ўбачыў жанчыну, якая мясіла на стале цеста. Карпюк.

2. Усякая густая маса, якая атрымліваецца пры змешванні цвёрдага, сыпкага рэчыва з вадкасцю. Бетоннае цеста. □ Па твары хлёпала мокрым цветам, гэта шпурляла з-пад кола раскіслым снегам і глінай. Пташнікаў.

•••

З аднаго цеста — пра людзей, якія падобны адзін да аднаго па поглядах, характарах і пад.

З другога цеста — пра чалавека, які не падобны да іншых, не роўны па становішчу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́ста н

1. кул Teig m -(e)s;

здо́бнае це́ста Bútterteig m;

слаёнае це́ста Blätterteig m;

це́ста падыхо́дзіць der Teig geht auf;

2. (густая маса чаго-н) (téigige) Másse f -, Brei m -(e)s, -e, Schlémpe f -, -n;

◊ быць з аднаго́ це́ста ≅ (пра людзей) gléichen [éines] Schláges sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цеста, рошчына, рашчына

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

барбаці́н

‘фаянсавае цеста’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. барбаці́н
Р. барбаці́ну
Д. барбаці́ну
В. барбаці́н
Т. барбаці́нам
М. барбаці́не

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

здо́ба, -ы, ж.

1. Тлушч, цукар і яйкі, што дабаўляюцца ў цеста.

Дабавіць здобы ў цеста.

2. зб. Вырабы са здобнага цеста.

Напячы здобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

те́сто це́ста, -та ср.;

◊

из одного́ те́ста з аднаго́ це́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сло́ены, -ая, -ае.

Пра цеста і вырабы з яго: такі, які расслойваецца пасля выпечкі.

Слоенае цеста.

С. торт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)